Komentarze (0)
Gdzieś tam daleko w głębi mojego umysłu zgubiłam rozsądek. Gdy patrzę na Ciebie to nie wiem czy to przyjaźń, zauroczenie, uwielbienie, a może tylko mój wymysł? Może Ty nie czujesz tego co ja, może Ty tylko sprawdzasz mnie, moje myśli, uczucia. Pogubiłam się w tym świecie chaosu, moje myśli galopują. Jestem zawieszona między tym co chcę, a tym co powinnam. Trwam w tym zawieszeniu całkiem sama ocierając łzy z policzka. Wszystko byłoby łatwiejsze, gdyby nie obrączka na palcu, która uparcie mi przypomina gdzie jest mój dom i część mojego serca, te wszystkie lata spędzone na budowaniu wspólnej drogi. Drogi na której Ty stanąłeś...Nie umiem się od Ciebie uwolnić, nawet nie wiem czy chcę...